بانو

بعداز حدود یه سال سکوت محض این غزل تعبیریه از پریشانی این روزهای من...

تا لطف دوستان چه باشد....

 

آواره ام این روزهای بی تــــــــــــو را بانو

بیزارم از طعم گَسِ این ماجـــــــــــــرا بانو

 

تفسیرِجای خالی ات مقدور شعرم نیست

باشد بیا ...من بی وفا، تـــــــــو با وفا بانو

 

تلخ است لبخندی که ازاندوه می روید....

   آزرده ام مثل عمــــــــــــــــو فیروزهـــا بانو

 

یک عمرهرسَمتی دویدم صفرمطلق بود

      انگار خوشبختی نمی آید به مـــــــــــا بانو

 

از قول من روی تمام جاده ها بنــویس

       ماندن کمی احساس میخواهد ، نه "پا" بانو

 

    دیشب دوباره خواب دیدم عصرپاییز است

      دیشب دوباره بغض کردم بی هـــــــوا بانو

 

                                         سروده شده 92/10/16

                                                     "سجاد صفری اعظم"